De Mauritskazerne in Doesburg
Doesburg is lange tijd een garnizoensstad geweest. De stad telde twee kazernes; de Kloosterkazerne en de Mauritskazerne. De Kloosterkazerne was sinds 1732 gevestigd in de gebouwen van het voormalige klooster aan de huidige Kloosterstraat. Het gedeelte van de kazerne waarin zich het wapenmagazijn bevond, is bewaard gebleven en staat bekend als het Arsenaal.
De Mauritskazerne is echter uit het straatbeeld verdwenen. Het indrukwekkende gebouw, gebouwd door de gemeente in 1866, stond aan het einde van de Ooipoortstraat. Het was gebouwd op een afgegraven bastion, een gedeelte van de oude vestingwerken. De kazerne werd vernoemd naar prins Maurits, die in 1606 de opdracht had gegeven om deze verdedigingswerken te laten aanleggen rondom de stad Doesburg. In de nieuwe kazerne zou het grootste deel van het garnizoen gehuisvest worden; de Kloosterkazerne zou gebruikt worden om de gehuwde onderofficieren en korporaals in onder te brengen. Naast het grote kazernegebouw stonden op het complex nog andere gebouwen, zoals een badhuis, een wagenloods en een gymnastiek- en schermhal.
Ook elders in de stad Doesburg was de aanwezigheid van het garnizoen merkbaar. Rond 1866 zouden er tussen de 600 en 700 militairen gelegerd zijn in Doesburg. Naast de beide kazernes lagen er in de stad diverse andere militaire gebouwen. Zo was een er militair hospitaal, een badhuis, diverse woningen voor officieren en een apotheek. In de IJssel werd een (drijvende) badinrichting aangelegd speciaal voor de militairen.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog wordt de kazerne voor de laatste keer intensief gebruikt. Daarna nam het aantal militairen dat in de kazerne woonde snel af. Rond 1923 verliest Doesburg zijn functie als vestingstad en verlieten de militairen definitief de stad. Slechts een kleine staf bleef achter om groepen militairen te kunnen ontvangen als er herhalingsoefeningen plaatsvonden.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de kazerne weer in gebruik genomen door militairen, dit keer door de Duitse bezetters. Tijdens de bevrijding, in april 1945, vloog de kazerne in brand. De restanten van het gebouw zijn tijdens de Wederopbouw gesloopt. Op het terrein werden een aantal industriële bedrijven gevestigd.
Bronnen
- Documentatiecollectie Doesburg, inv. nr. 168
- R.J. Rademaker, Doesborgh, garnizoensstad in de 19e eeuw. Inventarisatie van de problemen samenhangend met huisvesting van een garnizoen in een kleine stad (Arnhem 1986)
- W. Zondervan, Doesburg in oude ansichten (Zaltbommel 1971)