De oprichting van de steenfabriek in de Loowaard

De Loowaard is zowel de naam van de eeuwenoude havezate als van de uiterwaarden langs de Rijn onder het dorp Loo. De klei in de uiterwaarden bleek zeer geschikt te zijn voor de fabricage van bakstenen. Dat leidde in 1829 tot de oprichting van een steenfabriek in de Loowaard door Johannes Stephanus van Sadelhoff en Derk Verwaaijen. Vijf jaar later in 1834 werd de fabriek echter alweer gesloten. In 1836 werd door Jan Steven van Sadelhoff nogmaals een steenoven opgericht, dit keer op de Middelwaard. De crisis zorgde echter voor dusdanig lage verkoopprijzen dat de fabriek gesloten werd.

In 1879 werd een nieuwe steenfabriek geopend. Jan Willem Conrad Koch, van beroep landbouwer op de havezate de Loowaard, kreeg een vergunning om op dezelfde locatie als de eerste fabriek in de Loowaard een nieuwe steenfabriek te openen. De productie was hoog; rond 1880 werden er per jaar 1,5 miljoen handgevormde stenen door de fabriek gemaakt aan twee tafels. De productie van machinale stenen met behulp van een handpers was 700.000 stuks.

In 1889 werd de fabriek verkocht aan Th.E. van Sadelhoff. De familie van Sadelhoff heeft de fabriek tot 1978 geëxploiteerd waarna de fabriek werd overgenomen door A. van Wijck die ook steenfabrieken in Pannerden en Etten in bezit had. Tenslotte wordt de fabriek in 1991 verkocht aan de Koramic baksteengroep die in 1993 de fabriek sluit.

Bronnen

• J.A.J.M. Frijhoff, Duiven in oude ansichten deel 2 (Zaltbommel, 1984)
• G.Litjens, W. Helmer, W. Overmars, Loowaard en Kandia. Natuurontwikkeling door ontgrondende bedrijven Moorlag b.v. en Koramic (Laag Keppel, 1991)
• G.B. Janssen, Baksteenfabricage in Nederland 1850-1920 (Zutphen, 1987)