Westervoort als groeikern
De gemeente Westervoort heeft in korte tijd een enorme groei doorgemaakt. In nog geen vijftig jaar is de bevolking meer dan verdubbeld. Het aanzien van de dorpsgemeenschap is voorgoed drastisch veranderd.
De aanzet tot de veranderingen was de Tweede Nota Ruimtelijke Ordening die in 1966 voorspelde dat Nederland in het jaar 2000 ruim twintig miljoen inwoners zou tellen. Om deze bevolkingsgroei op te vangen en voor voldoende woningen te zorgen, ging de overheid over op het aanwijzen van groeigebieden. De gemeente Westervoort werd samen met Duiven aangewezen als groeikern. Het gebied in de Liemers werd bewust gekozen om de Veluwe als natuur- en recreatiegebied te ontzien.
De plannen die eind jaren zestig en begin jaren zeventig werden gemaakt waren zeer omvangrijk. Men sprak van een nieuw stedelijk gebied voor ruim 70.000 inwoners rondom Duiven en Westervoort dat de naam Duivoort meekreeg. De ontwikkeling van het gebied lag in handen van het Stedebouworgaan Duiven-Westervoort. Duivoort werd echter afgeblazen toen bleek dat de plannen niet haalbaar waren; de bevolkingsgroei was minder groot dan eerder voorspeld en de samenwerking tussen de gemeenten verliep niet goed. Er werd besloten het plan van een ‘ dubbelstad’ af te blazen maar Westervoort en Duiven afzonderlijk uit te breiden. In 1981 werden beide plaatsen door het Rijk officieel aangewezen als groeikernen.
Tussen 1981 en 1995 zou Westervoort een enorme uitbreiding krijgen van 3600 woningen. Nieuwe wijken werden uit de grond gestampt zoals Lange Maat, De Leijgraaf, ’t Hoge Eind en De Ganzenpoel. Het aantal inwoners steeg spectaculair van 7.600 in 1980 tot 14.800 in 1988. Er werden nieuwe voorzieningen aangelegd in de vorm van winkelcentra, scholen en parken. Sporthal De Pal werd uitgebreid en gemoderniseerd. In het centrum verrees een nieuw winkelgebied.
Bronnen
- Westervoort een dorp in beweging, uitgave van de gemeente Westervoort en de Historische Kring Westervoort (Westervoort, 2001)
- Duiven, een groeikern in beeld (Duiven, 1995)