De familie Brantsen
De familie Brantsen was een koopmansfamilie uit Arnhem. In 1844 kocht mr. Derk Willem Gerard Johan Hendrik Baron Brantsen het landgoed Wielbergen te Angerlo van zijn schoonmoeder. Zijn derde zoon Carel Marie Baron Brantsen van de Zijp erfde het landgoed. Carel Marie was van 1860 tot 1892 burgemeester van de gemeente Angerlo. In 1888 werd hij verkozen tot Tweede Kamerlid voor het district Lochem. Hij heeft echter geen belangrijke rol gespeeld. Later is hij gedeputeerde van Gelderland geworden.
Omdat hij als burgemeester verplicht was een huis binnen de gemeente te hebben, laat Carel Marie op het landgoed een huis bouwen door de Nederlandse architect L.H. Eberson. Het landhuis werd opgebouwd in chalet-bouw. Daarnaast werden een koetshuis en oranjerie gebouwd, een paardenstal met hondenverblijven en een prieel aangelegd. Het park werd ontwerpen in de Engelse landschapsstijl en aangelegd door de Duitse tuinarchitect E. Petzold.
Carel Marie en zijn vrouw Jacqueline Sophie gravin van Limburg Stirum krijgen vier kinderen op Wielbergen. Alle kinderen zouden kinderloos sterven en zijn begraven op de familiebegraafplaats op het landgoed. Hun zoon Vivian Jacob Lodewijk Tom Baron Brantsen zou de laatste van de familie zijn die het huis zou bewonen. Hij heeft er tot zijn dood in 1954 gewoond. Vivian heeft verschillende boeken en een krant in eigen beheer uitgegeven, waaronder Het Algemeen belang voor de gemeenten Angerlo en Doesburg, van 1923 tot aan zijn dood in 1954. Hierin trek hij fel van leer tegen alles wat hem tegenstond in de lokale gemeenschap
Rond 1920 richt Vivian Brantsen de Brantsen-Stichting op. Deze stichting heeft onder andere als doel het ondersteunen van het protestants-christelijk leven en maatschappelijke organisaties en zorg in de Liemers. Na het overlijden van Vivian Brantsen wordt de stichting in 1954 eigenaar van het landgoed. Sinds 1964 heeft de Stichting Philadelphia Zorg het landgoed in langdurige erfpacht.
Bronnen
- Huis Wielbergen te Angerlo (Angerlo, 2006)
- A. Dijkhof, Landgoed en huize Wielbergen te Angerlo (Utrecht, 1997)