Pastoor Brugman

In januari 1925 werd de overleden pastoor Roelofs opgevolgd door Johannes Hermanus Albertus Antonius Brugman. Bijna 35 jaar lang zou pastoor Brugman de dorpspastoor van Pannerden zijn. Brugman was een echte plattelandspastoor die bekend was met alles wat er in het dorp gebeurde en die zijn parochianen door en door kende. Wijlen pastoor J.H. Breuking van Herwen omschreef Brugman als een pastoor die met het dorp meeleefde en overal zijn zegje in had. Zijn motto kan omschreven worden als: ‘Wat vroeger goed was, is ook goed voor vandaag’. Hij was daardoor niet een pastoor die in het dorp veranderingen tot stand bracht of het initiatief nam tot het oprichten van scholen.

In zijn tijd als pastoor van Pannerden heeft Brugman de nodige moeilijke omstandigheden doorstaan. Tijdens de watersnood van 1926 kwamen ook de kerk en de pastorie onder water te staan. Toen het water was weggetrokken, moest dan ook een nieuwe tegelvloer gelegd worden in de kerk. In de Tweede Wereldoorlog werden beide kerkklokken geroofd door de Duitsers, ondanks het protest van pastoor Brugman; de klokken waren voor het dorp van groot belang om alarm te slaan bij brand of dijkdoorbraken.

Op 9 januari 1950 was het groot feest in Pannerden; pastoor Brugman vierde zijn 50-jarig priesterjubileum. Als geschenk kreeg hij een nieuwe kerkklok aangeboden. De tweede klok zou door het kerkbestuur worden aangeschaft van de vergoeding die het Rijk had gegeven voor de geleden oorlogsschade. Tien jaar later vierde de pastoor zijn 60-jarig priesterjubileum maar zijn gezondheid was hard achteruit gegaan. Een paar maanden later nam pastoor Brugman afscheid van zijn parochie en trok hij zich terug in Elten waar hij in 1961 overlijdt.

Bronnen

• J.H. Breuking, Pannerden. De geschiedenis van de kerk en de parochie van de H. Martinus (Nijmegen, 1978) 51-57